Usuwanie elementu tablicy w C

Po tym, jak wstawiłem i-zbyt jak poniżej

if(a[i]==key)

 {

 for(j=i;j<l;j++)

 a[j]=a[j+1];

 l--;//Decreasing the length of the array

 i--;//check again from same index i

 }

Inne plakaty dały ci 2 rozwiązania ... myślę, że zrozumienie, dlaczego tak się dzieje, też jest dobre :)
Weźmy Twój przykład

1, 2, 2, 3, 5

i postępuj zgodnie z kodem linia po linii

i = 0;/* first time through the loop; i "points" to 1 */

if (a[i] == 2) .../* nope; next loop */

i = 1;

if (a[1] == 2) .../* yes! let's go inside the if */

/* move all elements back

 ** and "decrease" array length */

/* array is now 1, 2, 3, 5 */

/* next loop */

i = 2;

if (a[i] == 2) .../* nope; OH! Wait ...

 ** a[1] is the new 2 and it wasn't checked */

Jeśli nie zależy Ci na kolejności elementów w tablicy, możesz przenieść ostatni element tablicy do nowo utworzonej luki (sprytnie zmniejszając długość tablicy o jeden). Może to być znacznie bardziej wydajne niż przetaczanie elementów: w terminologii informatycznej oznacza to, że usunięcie elementu to O (1), a nie O (N).

a[i] = a[--l];

Jeśli twój indeks i zapętla tablicę, będziesz chciał jeszcze raz zapętlić ten element:

a[i--] = a[--l];

Na przykład, aby usunąć wszystkie elementy „3” z tablicy o długości „l”:

for (i = 0; i < l; ++i) {

 if (a[i] == 3) {

 a[i--] = a[--l];

 }

}

Jeśli ty

naprawdę

dbać o kolejność elementów w tablicy, najbardziej efektywne jest użycie memmove niż ręczne przesuwanie elementów. Jest przeznaczony do użytku w przypadku nakładania się pamięci źródłowej i docelowej.

memmove(a + i, a + i + 1, sizeof(a[0]) * (l - i - 1));

Zmień „jeśli” na „podczas”:

for(i=0;i<l;i++)
{
while (i<l && a[i]==key)
{
for(j=i;j<l;j++)
a[j]=a[j+1];
l--;//Decreasing the length of the array
}
}

użyj nowej tablicy.

int array[l];

int k=0;

for(i=0;i<l;i++)

{

 if(a[i]!=key)

 {

 array[k]=a[i];

 k++;

 }}

#include<stdio.h>

int main(){

int size;

int array[20];

int delete_pos;

int i;printf("Enter the Size of the Array :");

scanf("%d",&size);

for(i=0;i<=size-1;i++){//no of elements taken are 1 less than size of the array asked.

 printf("\nEnter the element[%d] :",i+1);

 scanf("%d",&array[i]);

}printf("\nEnter the Position of the array to be deleted :");

scanf("%d",&delete_pos);

for(i=delete_pos-1;i<=size;i++){//every element of the array is replaced by array on next position.

 array[i]=array[i+1];}size=size-1;// Reducing the size of the array as one element is deleted.

printf("Your new array is \n");

for(i=0;i<=size-1;i++){//printing the entire new array.

 printf("%d ",array[i]);}

printf("\n\n");

return 0;

}

Twoja metoda z 2 zagnieżdżonymi pętlami

for

jest zbyt skomplikowana. Możesz po prostu zeskanować tablicę w indeksie

i

i skopiować wszystkie elementy inne niż

key

z innym indeksem

len

. Wynikowa długość tablicy to końcowa wartość

len

.
Oto zmodyfikowana wersja:

#include <stdio.h>

#include <conio.h>int main(void) {

 int a[100];

 int i, n, key, len; clrscr();

 printf("Enter the number of elements: ");

 if (scanf("%d", &n) != 1) {

 printf("invalid input\n");

 return 1;

 }

 if (n < 0 || n > 100) {

 printf("invalid number of elements\n");

 return 1;

 }

 printf("\nEnter the elements:\n");

 for (i = 0; i < n; i++) {

 if (scanf("%d", &a[i]) != 1) {

 printf("invalid input\n");

 return 1;

 }

 }

 printf("\nEnter the element to delete: ");

 if (scanf("%d", &key) != 1) {

 printf("invalid input\n");

 return 1;

 } for (i = len = 0; i < n; i++) {

 if (a[i] != key)

 a[len++] = a[i];

 } printf("\nThe new array is:\n");

 for (i = 0; i < len; i++)

 printf("%d ", a[i]);

 printf("\n");

 getch();

 return 0;

}

Wpisy:

• Prototypem

  main

  bez argumentów jest

  int main (void)

  i uważane jest za dobry styl zwracania

  0

  dla sukcesu.
• zawsze sprawdzaj zwracaną wartość

  scanf ()

  . Zapobiega to wielu błędom i niezdefiniowanym zachowaniom w przypadku nieprawidłowych danych wejściowych. Oszczędza również dużo czasu na szukaniu w niewłaściwych miejscach, gdy dane wejściowe były po prostu nieprawidłowe.
• unikaj nazywania zmiennej

  l

  , ponieważ wygląda ona zbyt blisko

  1

  w wielu czcionkach o stałej szerokości.
• zawsze kończy wyjście programu nową linią.